فرز دستی و فرز CNC دو روش مختلف ماشینکاری هستند که مزایا و محدودیت های متمایز دارند. در حالی که فرز دستی شامل استفاده از یک ماشین فرز دستی است، فرز CNC شامل استفاده از ماشین های کنترل شده توسط کامپیوتر است که می توانند فرآیند فرز را خودکار کنند.
فرز CNC مزایای زیادی نسبت به فرز دستی دارد. با فرز CNC، اپراتورها می توانند دستگاه را طوری برنامه ریزی کنند که طیف گسترده ای از برش ها و اشکال پیچیده را به طور خودکار انجام دهد. این بدان معنی است که دستگاه های CNC می توانند قطعات را با دقت و دقت بالا تولید کنند و خطر خطای انسانی را کاهش دهند.
ماشین های فرز CNC همچنین می توانند حجم زیادی از قطعات را به سرعت و به طور مداوم تولید کنند که آنها را برای تولید انبوه ایده آل می کند. علاوه بر این، ماشینهای فرز CNC را میتوان طوری برنامهریزی کرد که به طور مداوم با حداقل نظارت کار کنند و اپراتورها را برای تمرکز روی کارهای دیگر آزاد کند.
از سوی دیگر، فرز دستی برای دوره های تولید کوچکتر یا نمونه سازی می تواند مقرون به صرفه تر باشد. با فرز دستی، اپراتورها کنترل بیشتری بر فرآیند آسیاب دارند و به آنها اجازه میدهد تا تنظیمات را در پرواز انجام دهند و با هر گونه مشکل پیشبینی نشده سازگار شوند. این می تواند به ویژه برای پروژه هایی که به درجه بالایی از سفارشی سازی نیاز دارند یا در جایی که مشخصات دقیق قطعات هنوز مشخص نیست مفید باشد.
فرز دستی همچنین هنگام کار با مواد یا اشکال نامتعارف انعطاف پذیری بیشتری را ارائه می دهد. ماشینهای فرز دستی را میتوان با طیف وسیعی از مواد و اشکال سازگار کرد، در حالی که ماشینهای CNC معمولاً برای کار با قطعات و مواد استانداردتر مناسبتر هستند.
در نتیجه، هر دو فرز دستی و CNC مزایا و محدودیت های منحصر به فرد خود را دارند. انتخاب بین این دو بستگی به نیازهای خاص پروژه و نتیجه مطلوب دارد. در حالی که فرز CNC خودکارتر و برای تولید انبوه ایده آل است، فرز دستی انعطاف پذیری و کنترل بیشتری بر فرآیند آسیاب ارائه می دهد. در نهایت، این به تولیدکنندگان بستگی دارد که تعیین کنند کدام روش برای کاربرد خاص آنها مناسب است.